David Lindo, autor książki „The Urban Birder” na swojej stronie pisze, że jego główną pasją są ptaki miejskie. Podróżuje po całym świecie zachęcając ludzi, by gdziekolwiek się znajdują, wychodzili na zewnątrz i cieszyli się obserwowaniem miejskiego ptactwa. Popularyzując ptasiarstwo (ang. birdwatching) sugeruje, by patrzeć na miasto w taki sposób, w jaki widzą je ptaki: budynek…
Zawsze będzie miłość, którą trzeba zabić („Lazarus”)
Główny bohater musicalu „Lazarus”, Thomas Newton, jest przedstawicielem obcej cywilizacji. Nie może wrócić na swoją planetę i utknął na Ziemi, tkwi więc w zawieszeniu pomiędzy dwoma światami. Ta pozaziemska historia utkana z piosenek Davida Bowiego pierwszy raz zabrzmiała na polskiej scenie w Teatrze Muzycznym Capitol. Spektakl w reżyserii Jana Klaty zapowiadany był jeszcze przed premierą…
Pantomima w barokowym stylu („Los Mimos”)
Kreacją zbiorową, czyli spektaklem wspólnie wymyślanym i tworzonym przez cały zespół, Wrocławski Teatr Pantomimy rozpoczął nowy sezon artystyczny. Pantomimicy pod reżyserskim okiem nowego dyrektora, Leszka Bzdyla, czerpali inspiracje ze sztuki baroku. Klimat epoki udało się w „Los Mimos” skutecznie przywołać między innymi dzięki wyjątkowej przestrzeni, w której wystawiono spektakl, czyli teatralnym ogrodzie. Barokowe motywy idealnie…
Teatr spod znaku Zaczarowanego Ołówka („Ile żab waży księżyc”)
Agata Kucińska reżyserując we Wrocławskim Teatrze Lalek spektakl „Ile żab waży księżyc” zaprosiła do współpracy grupę Cloud Theater, która specjalizuje się w malowaniu światłem. Wykonywany przez rysownika na ekranie komputera obraz wyświetlany jest w tym samym czasie na scenie, tworząc unikalną oprawę graficzną spektaklu. Obawiałam się, że mnogość i intensywność bodźców wizualnych przyćmi dramat autorstwa…
Żałobny wielogłos („Pogłosy”)
Reżyserii „Pogłosów” we Wrocławskim Teatrze Współczesnym podjęły się aż dwie osoby: Marek Fiedor oraz Tomasz Hynek. Wybrali dla swojej pracy określenie „inscenizatorzy”, co pozwalało sądzić, że na inscenizacji skupią szczególną uwagę. Ostatecznie tekst Wita Szostaka przysłonił cały spektakl, bo twórcom zabrakło pomysłu na wystawienie dramatu. „Pogłosy” to tekst niebanalny i wymyka się kategoryzowaniu, ale jego…
Kto się boi Iwony/Grety? („Iwona, księżniczka Burgunda)
Spektakl dyplomowy studentów IV roku Wydziału Aktorskiego wyreżyserowany przez Radosława Rychcika to interpretacja dramatu Gombrowicza. „Iwona, księżniczka Burgunda” uwspółcześniona za sprawą podwójnej tożsamości głównej bohaterki. Tytułowa księżniczka jest bowiem Gretą Thunberg, szwedzką aktywistką klimatyczną. Reżyser skojarzył te dwie postaci ze względu na zakłopotanie, w jakie wpędzają stykające się z nimi społeczeństwo. Uporczywe milczenie Iwony jest…
Kosmiczny spektakl bez cienia żenady („Gracjan Pan”)
Reżyser „Gracjana Pana”, Cezary Tomaszewski, zaprosił widzów Teatru Muzycznego Capitol do świata, gdzie szczęście, wolność twórcza i miłość są najwyższymi wartościami. Startujemy od samego początku – od stworzenia świata i ludzi, którzy następnie trafiają do cudownej sieci. Internet łączy, ale także dzieli, gdy do klawiatury dorwie się hejter, a do zabrania nienawistnego głosu najłatwiej sprowokować…
Najważniejsze to nie dać się wyprowadzić w pole („Mojżesz”)
Tomasz Węgorzewski realizując „Mojżesza” przypomina o tym, jak bardzo teatr może być nieoczywisty. We Wrocławiu przydarza się to w ostatnim czasie niezwykle rzadko, dlatego najnowsza propozycja Teatru Polskiego w Podziemiu stanowi na lokalnej scenie pewną egzotykę. W walce o jakość spektaklu za broń łapią aktorzy, wychodząc z tej potyczki zwycięsko i udowadniając, że nie straszne…
Ze śmiercią im do twarzy („Where do we go from here”)
Premiera spektaklu „Where do we go from here” zamknęła obchody 100. rocznicy urodzin Henryka Tomaszewskiego. Przedstawienie wyreżyserowane przez Ewelinę Marciniak otwiera natomiast nowe drzwi dla Wrocławskiego Teatru Pantomimy. Reżyserka wpuszcza na pantomimiczną scenę słowa, by dać artystom możliwość wypowiadania się nie tylko poprzez ciało, ale i tekst. Choć nadal pozostaje to zdecydowanie bardziej teatr ruchu…
A w Troi bez zmian („Wojownik”)
W wojnie, o której opowiada w swoim najnowszym spektaklu Grzegorz Bral wszyscy są przegrani. Każdy z bohaterów ponosi własne ofiary, a konsekwencje decyzji podyktowanych żądzą władzy czy zemstą spadają na winowajców, ale i na niewinnych. Prezentowany w niemal operowej konwencji „Wojownik” na podstawie „Trojanek” Eurypidesa to gorzka diagnoza bycia uwikłanym w konflikty, które dawno przestało…