Wielkie namiętności, zmyślne intrygi i tragiczne miłości nigdzie nie wybrzmiewają tak donośnie, jak na deskach opery. Koronnym dowodem na potwierdzenie tej tezy jest dzieło Mozarta „Don Giovanni”, które przypomniał w Operze Wrocławskiej reżyser André Heller Lopes. W jego interpretacji miłość i pożądanie mieszają się z szaleństwem albo są z nią wręcz tożsame. O kimś, kto…
Niby nikt, a jednak brak („Nikt (nie) spotyka Nikogo”)
O braku, samotności i możliwości zaistnienia w relacji z drugim człowiekiem opowiadają Aleksandra Kugacz-Semerci i Mertcan Semerci w swoim spektaklu inspirowanym dramatem Petera Asmussena. Wybierają formę wizualnie i tekstowo bardzo skromną, otrzymując przez to efekt intymnego obrazu. Widzowie muszą podporządkować się grze świateł i wyborom dokonywanym przez twórców, którzy decydują, jak wiele zechcą w danej…
Strike a pose, Polsko! („WYZWOLENIE: królowe”)
W „Wyzwoleniu” Stanisław Wyspiański napisał kwestię wypowiadaną przez Reżysera: „Przybierzcie pozy: litość, zmęczenie, gorycz, moment grozy”. Mniej więcej 90 lat później Madonna zaśpiewała komendę „Strike a pose!” w piosence „Vogue”, którą zaskarbiła sobie serca przedstawicieli kultury Drag Queen. A w 2019 roku Agnieszka Wolny-Hamkało pokojarzyła te dwa wersy i stworzyła dramat „WYZWOLENIE: królowe”, w którym entuzjaści…
Muzyczny biogram Anity Lipnickiej
„Teraz już wiecie, czemu piszę takie piosenki” – powiedziała podczas występu Anita Lipnicka, jednocześnie bardzo trafnie podsumowując cały koncert, który odbył się w Vertigo Jazz Club. Artystka wraz z zespołem The Hats ruszyła właśnie w trasę z projektem pod nazwą „Z bliska” stanowiącym wypadkową jej muzycznych fascynacji oraz życiowych doświadczeń. Dzieląc się swoją wrażliwością na…
Rachunek ścisłego zdrowienia („Zdrój”)
Czy wskazalibyście Ciechocinek na czele miejscowości, które dają się kojarzyć z opresyjnością? Barbara Klicka w swoim powieściowym debiucie, „Zdroju”, umieszcza akcję właśnie w najsłynniejszym chyba (przynajmniej z nazwy) uzdrowisku w Polsce. Obnaża mechanizmy wzajemnych zależności oraz konieczności podporządkowywania swojego ciała i umysłu zasadom ściśle narzuconym, a przy tym często wręcz absurdalnym. Tymczasem przedstawiony przez autorkę…
Wdycham czerwone, wydycham różowe („Siksy”)
Sala Studio wrocławskiej Akademii Sztuk Teatralnych zatopiona została w różu i kobiecej energii. W wyreżyserowanych przez Cezarego Ibera „Siksach” – dyplomie wydziału aktorskiego – poznajemy losy sześciu dziewczyn, które spotkały się w szpitalu psychiatrycznym. Choć ze względu na swoją kondycję psychiczną wymagają one wsparcia farmakologicznego lub kolejnych tygodni terapii, młode kobiety doskonale wiedzą, czego chcą…
Opłakując żywych („Mój piękny syn”)
Kiedy kilkuletni chłopiec boi się zasnąć, tata może odgonić dziecięce lęki śpiewając piosenkę „Beautiful boy” Johna Lennona. Sytuacja staje się dużo bardziej skomplikowana, gdy ten sam kochający ojciec próbuje pomóc starszemu synowi, którego lęki są o wiele silniejsze, bo z jednej strony irracjonalne, a z drugiej – prawdziwie niebezpieczne. Potwór czyhający pod łóżkiem przemienia się…
Wódka – rodzaj żeński (Zabawa zabawa)
Kinga Dębska przybliża widzom obraz alkoholizmu pokazywany z interesującej, bo nieczęsto oglądanej na ekranach perspektywy. Trzy główne bohaterki to kobiety – każda jest reprezentantką innego przedziału wiekowego – których status społeczny i materialny wcale nie sugeruje patologii, z jaką filmowcy nierzadko zestawiają chorobę alkoholową. Ceniona lekarka, przebojowa prokuratorka i studentka muszą zmierzyć się ze swoim…
Nie szukajcie, a też znajdziecie (Nina)
Fabularny debiut Olgi Chajdas to film o pogoni za marzeniami, które czasem w trakcie tej pogoni mogą się w znaczący sposób zmienić. To, co początkowo jest celem i motorem napędowym dla działań tytułowej Niny ostatecznie zostaje zepchnięte na drugi plan, gdy niespodziewanie do głosu dochodzą nowe pragnienia. Reżyserka z niezwykłą czułością przedstawia historię trójki bohaterów,…
„Nigdy nie czuję żenady, jestem bezobciachowa” (rozmowa z Anną Makowską-Kowalczyk)
W tym sezonie Scenę Kameralną Wrocławskiego Teatru Lalek zupełnie zdominował jeden osobnik. Kazio Sponge, sześciolatek z głową wykonaną z gąbki, z powodzeniem bawi i zaskakuje widzów w swoim comiesięcznym Talk Show. Podobno sukces ma wielu ojców, ale matka jest tylko jedna i w tym wypadku to Anna Makowska-Kowalczyk. Wymyśliła Kazia i użyczyła mu też swoich…